น้ำมัน (Oil) ถือเป็น สินค้าโภคภัณฑ์หลัก (Core Commoditiy) เนื่องจากเกือบทุกๆกิจกรรมทางการค้าและทางสังคม มีการใช้พลังงานหรือเชื้อเพลิงในแทบทุกกิจกรรม ไม่ว่าจะโดยทางตรง หรือทางออมก็ตาม

Dollar Cost Averaging (DCA) เป็นการลงทุนระยะยาวในลักษณะการถัวความเสี่ยง โดยมีหลักคือ จะเข้าซื้อหรือลงทุนเป็นงวดๆ งวดละเท่าๆกัน เช่น ในวันที่เงินเดือนออกจะทำการลงทุนจำนวนเท่าๆกัน โดยไม่สนใจราคาว่าจะถูกหรือแพง

ตราสารหนี้ เป็นคำกว้างๆ ซึ่งเรามักจะคุ้นเคยกับคำว่า “พันธบัตร” และ “หุ้นกู้” มากกว่า โดยพันธบัตรมักใช้เรียกตราสารหนี้ที่ออกโดยรัฐบาลหรือรัฐวิสาหกิจ ส่วนหุ้นกู้จะถูกเรียกใช้เมื่อออกโดยบริษัทเอกชน

นอกจาก GDP GNP NNP NI PI DPI ที่ได้เสนอไปแล้ว ยังมีตัวเลขทางเศรษฐกิจอื่นๆอีกหลายตัวที่มีความสำคัญต่อเศรษฐกิจในด้านต่างๆ เมื่อประกาศออกมาก็จะส่งผลในทันที

การปรับพอร์ททองคำของสถาบันการเงินรายใหญ่ ย่อมกระทบต่ออุปสงค์และอุปทานของทองคำ ซึ่งส่งผลต่อเนื่องไปยังราคาทองคำโลกด้วย

ความเสี่ยงทางการเมือง เกี่ยวข้องกับสังคม การเมือง และกฎหมายที่อาจส่งผลกระทบต่อผลตอบแทนและความมั่นคงในการลงทุน

วัฏจักรเศรษฐกิจ (Economic Cycle) ประกอบด้วย 4 ช่วง คือ ช่วงตกต่ำ ช่วงฟื้นตัว ช่วงรุ่งเรือง และช่วงถดถอย ซึ่งในแต่ละช่วงจะมีสินทรัพย์ที่น่าลงทุนแตกต่างกันไป

เงินเฟ้อ และเงินฝืด มีความสำคัญต่อทั้งนักลงทุนและผู้บริโภคทั่วไป เนื่องจากส่งผลกระทบโดยตรงต่อมูลค่าของเงินและการตัดสินใจในการลงทุน

อัตราดอกเบี้ย (Interest Rate) เป็นเครื่องมือหนึ่งที่ธนาคารกลางของประเทศต่างๆใช้ในการควบคุมอัตราการเติบโตและระดับเงินเฟ้อในระบบเศรษฐกิจ ให้เป็นไปตามความต้องการของธนาคารกลาง เพื่อให้สามารถบรรลุเป้าหมายทางเศรษฐกิจที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้